Kitap hakkında: 2022 / Bir roman, ancak genellikle etrafında döndüğü çekirdekten yoksun. Bir kişi ama Rus edebiyatında yaşayan biri değil. Hindistan ama beklediğimiz gibi değil. Aşk ve yakıcı bir yakınlık, ama onların aracılığıyla başka bir şeye duyulan arzu. Çocukluktaki gibi pervasız bir açıklığa sahip karmaşık entelektüel optik. Bir metafor cenneti, kayıtların zor bir şekilde değiştirildiği senfonik yazı. Ormanlar, kaplanlar, filler, sıra dışı deneyimler, Budist mağaraları, münzevilerle yaşam, Sanskritçe bir bahçe, trans gizemleri, orman kabilelerinin kralıyla bir toplantı, Batı ile Doğu arasında dönen Sufi konuşması, ancak bu romantik egzotizm aracılığıyla - kaynak, dünyayla parıldayan bir akrabalık. Shakti'nin gülümsemesiyle başlayan ve hareket etmeye başlayan bir dünya. Bu yol dramatik ve harika. Kelimelerin dışlandığı bir yere yelken açan bir yazı yolculuğu. Sergei Solovyov, metarealizmin en parlak temsilcilerinden biri olan bir şairdir. Kiev'de doğdu, Münih'te yaşıyor ve son 17 yıldır Hindistan'ı dolaşıyor. Yazarın düzyazısı, "metnin sizi içine çektiği - ve ardından anlamlar ve çağrışımların dallanıp genişlediği - ve okumanın kendi kendine durakladığı ve sayfaların arasına değil, bir yer imi yerleştirmek istediğiniz, sözde yoğun yazı olarak sınıflandırılır. ama cümleler arasında. Veya kelimelerin arasında” (A. Ulanov). “Şakti'nin Gülümsemesi” ayrı bir kitap olarak kalsa da “Amorth” (2005) öyküsü ve “Adem'in Köprüsü” (2013) romanıyla bir tür üçleme oluşturuyor..